از همین امروز ، وقتی بچه هایمان به مدرسه می روند
، به ایشان بگوییم :
عزیزم ! من نمی خواهم تو بهترین باشی ، فقط می
خواهم تو خوشحال و خوشبخت باشی ، اصلاً مهم نیست که همیشه نمره 20 بگیری بجای 20 می
توانی 16 بگیری اما از دوران مدرسه و کودکیت لذت ببری .
عزیزم از "ترین " پرهیز کن ، چرا که خوشبختی جایی
هست که خودت را با کسی مقایسه نکنی .
حتی نخواه خوشبخت ترین باشی ، بخواه که خوشبخت
باشی و برای این خواسته است تلاش کن ، همین .
یادمان هست که از وقتی به دنبال پسوند "ترین "
رفتیم ، خوشبختی از ما گریخت ، از 19/75 لذت نبردیم چون یکی 20 شده بود
.
از رانندگی با پراید و... لذت نبردیم چون ماشین
های مدل بالاتری در خیابان ، در حالا خودنمایی بود .
از بودن کنار عشقمان لذت نبردیم چون مدرک تحصیلی و
پول توی جیب او ، کمتر از بسیاری دیگر بود .
همچنین ، از خانه مان ، از شغلمان ، از درآمدمان ،
از خانواده و دوستانمان و...
می خواهم بگویم ، تحت تأثیر آموزه های غلط
بسیاری از ما فقط به بهترین ، بیشترین و بالاترین چسبیدیم ، در نتیجه تبدیل به
انسانهایی افسرده و همیشه نالان شده ایم