اللهم ارزقنا شفاعت الحسین

خواب دیدم خواب اینکه مرده ام / خواب دیدم خسته و افسرده ام

روی من خروارها از خاک بود / وای قبر من چه وحشتناک بود

تا میان گور رفتم دل گرفت /قبر کن سنگ لحد را گل گرفت

بالش زیر سرم ازسنگ بود /غرق وحشت سوت وکور وتنگ بود

ناله ای کردم لیکن بی جواب /تشنه بودم تشنه یک جرعه آب

خسته بودم هیچکس یارم نبود/ زان میان یک تن خریدارم نبود

هر که آمد پیش حرفی خواندو رفت / سوره حمدی برایم خواند و رفت

نه شفیعی نه رفیقی نه کسی / ترس بود و وحشت دلواپسی

آمدند از راه نزدم دو ملک / تیره شد در پیش چشمانم فلک

یک ملک گفتا بگو نام تو چیست؟ / آن یکی فریاد زد رب تو کیست؟

ای گنه کار سیه دل بسته پر / نام اربابان خود یک یک ببر

در میان عمر خودکن جستجو / کارهای نیک و زشتت رابگو

گفت عمر خود کرده ای تباه /نامه اعمال تو گشته سیاه

ما که ماموران حق داوریم / اینک تو را سوی جهنم می بریم

نا امید از هر کجا و دلفکار / می کشیدندم به منت سوی نار

ناگهان الطاف حق آغاز شد /از جنان درهای رحمت باز شد

مردی آمد از تبار آسمان /نور پیشانیش فوق کهکشان

چشمهایش زندگانی می سرود /درد را از قلب آدم می زدود

صورتش خورشید بود و غرق نور / جام چشمانش پر از شرب طهور

بر سرش دستمال سبزی بسته بود /مهرش به دل عجب بنشسته بود

در قدوم آن نگار مه جبین / از جلال حضرت عشق آفرین

دو ملک سر را به زیر انداختند / بال خود را فرش راهش ساختند

غرق حیرت داشتند این زمزمه / آمده اینجا حسین فاطمه(علیه السلام)

صاحب روز قیامت آمده /  گوییا  بهر شفاعت آمده

سوی من آمد مرا شرمنده کرد /مهربانانه به رویم خنده کرد

گفت آزادش کنید این بنده را /خانه آبادش کنید این بنده را

این که اینجا اینچنین تنها شده / کام او با تربت من وا شده

مادرش او را به عشقم زاده است / گریه کرده بعد شیرش داده است

بارها بر من محبت کرده است /سینه اش را وقف هیئت کرده است

این که می بینید در شور است و شین / ذکر لالایی او بوده حسین

دیگران غرق خوشی و هلهله /دیده ام او را میان هروله

با ادب در مجلس ما می نشست/ او به عشق ما سر خود را شکست

سینه چاک آل زهرا بوده است /چای ریز مجلس ما بوده است

اسم من راز و نیازش بوده است / خاک من مهر نمازش بوده است

پرچم من را به دوشش می کشید /پا برهنه در عزایم می دوید

اقتدا بر خواهرم زینب نمود /گاه می شد صورتش بهرم کبود

بارها لعن امیه کرده است/ خویش را نذر رقیه کرده است

تا که دنیا بوده از من دم زده / او غذای روضه ام را هم زده

اینکه در پیش شما گردیده بد /چشم و جانش بوی روضه می دهد

حرمت من را به دنیا پاس داشت / ارتباطی تنگ با عباس داشت

نذر عباسم به تن کرده کفن /روز تاسوعا شده سقای من

گریه کرده چون برای اکبرم / با خود او را نزد زهرا می برم

هر چه باشد او برایم بنده است / او بسوزد صاحبش شرمنده است

در قیامت عطر و بویش می دهم /پیش مردم آبرویش می دهم

باز بالاتر بروز سر نوشت / می شود همسایه من در بهشت

آری آری هر که  پابست من است/نامه اعمال او در دست من است 

حسین اصفهانی